maandag 13 oktober 2025

Limonadeslurper sculptuur 54x47x14cm gejut riet plastic hout

Ik groeide tot mijn achste jaar op in het hotel-restaurant van mijn ouders en oom en tante. Er was een hele grote speeltuin bij, zoals je ze niet veel meer ziet. Met schoolreisjes kwamen veel kinderen hier spelen. Natuurlijk kregen ze allemaal een ijsje én limonade met een rietje. Het was in de tijd dat er nog heel veel wespen waren. Er hingen flesjes met limonadesiroop aan de bomen op het terras om de insecten te lokken. Menig kind werd echter gestoken omdat er eentje ongezien op hun ijsje was gaan zitten of in hun flesje was gekropen. 
Als kleuter ging ik de hele zomer op avontuur tussen de schommels, zandbak, ijzeren bootjes, hele hoge glijbaan waar je op een matje vanaf kon, en wipkippen. Naast het verzamelen van knopen, elastiekjes, snoeppapiertjes, ijsschepjes, spinnetjes, torretjes, dode vlinders enzovoort, aanschouwde ik het wel en wee van de bezoekers op een afstandje. 
Bij het maken van deze eigenzinnige versie van de limonadeslurper moest ik hieraan terugdenken. 
Het is geen wesp geworden zoals we de wesp kennen, maar een vriendelijke versie, waar niemand bang voor hoeft te zijn. 



 


woensdag 1 oktober 2025

Sneeuw reliëf 123x124cm Gesamtkunstwerk Maria Roelofsen, Goossen Karssenberg (mozaïekontwerp van twee verschillende patronen)

Nadat Maria de assemblage af had, was Goossen begonnen aan zijn ontwerp van de 'sneeuw'.
Een paar jaar hing dit reliëf met een onaf mozaïekpatroon in ons museum. 
Het kwam er gewoon niet van het af te maken.
Maar nu is het voltooid!
Het werk hangt boven het bed van ons gastenverblijf en is te koop.








donderdag 18 september 2025

Vrouw met parasol lichtobject 45x30x20cm gejut plastic

Ik heb geen opvoeding genoten waar de kunst een belangrijke rol speelde. Wel had mijn vader alle delen van Openbaar Kunstbezit verzameld en een dik boek over Rembrandt stond te verstoffen in de boekenkast. Ik herinner me één keer dat we met het gezin naar het Kröller-Müller Museum gingen.
Met de witte fietsen door het bos. Aan het eind van ons bezoek aan het museum mochten we een kleine poster uitzoeken van het schilderij dat je het mooist vond. Terwijl mijn broertje voor de treurende oude man op stoel ging van Van Gogh koos ik voor een schilderij van Monet: Femme au JardinDe keuze van mijn oudste broer viel geloof ik op een Mondriaan: Victory Boogie Woogie.
Het was wel duidelijk dat ik toen een nogal dromerig typje was. Ik zag Mary Poppins, Sissi en Gone by the wind. Ik hield van de mooie jurken. De film Sissi zag ik ieder jaar met kerst boven op zolder, terwijl de jongens beneden schaatsen keken. Ik zat dan met rode wangen voor de oude tv, en vergaapte me aan de prachtige romantische outfits; de kleuren, de stoffen, lange jurken met bijpassende hoeden. Als de film was afgelopen en ik nog helemaal in de ban was van het verhaal ging ik de verkleedkist te lijf of ik stak de barbies opnieuw in zelfbedachte mode. Ik waande me in een andere wereld.
Een aantal dagen geleden bij het spelen met wat gejutte materialen, toen ik het 'kopje' met de 'hoed' zag, kwamen deze herinneringen weer boven. Dat mijn twee kleinkinderen onlangs, toen ze met een zware verkoudheid op de bank hingen, ook kennis maakten met de door de lucht zwevende kinderoppas, zorgde er waarschijnlijk voor dat de inspiratie spontaan opborrelde vanuit mijn onderbewuste voor dit lichtobject.